Bunt dwulatka

Bunty dzieci w okresie „wczesnego rozwoju” mogą zaskoczyć rodziców. Wydawało by się, że to zachowanie typowe dla wieku niemowlęcego. Jednak huśtawki nastojów, sprzeciw przeciwko rodzicom mogą towarzyszyć w dużo młodszym wieku.
Pierwszy bunt pojawi się już u dwulatków czyli w okresie przechodzenia od wieku niemowlęcego do stawania się coraz bardziej samodzielnym dzieckiem. Pocieszające jest to, że jest to okres przejściowy, który co prawda przejawia się frustracją i gniewem, ale jest to także konieczny etap w rozwoju dążący do samodzielności.

Bunt dwulatka zgodnie z nazwą pojawia się w okresie drugiego roku życia dziecka, a dokładniej między 18-tym a 26-tym miesiącem życia. W przypadku nie zaspokojenia potrzeb, pragnień, a najczęściej „wymysłów” dziecka przez rodziców  dwulatek popada w skrajne emocje, eksponuje swój gniew i złość. 

Gdy nasze dziecko wpada w niepohamowaną złość, niszczy zabawki czy krzyczy najważniejsze jest zachować spokój. Często maluchy sprawdzają i testują uwagę i cierpliwość rodziców, a także badają na ile mogą sobie pozwolić. Spokój połączony z rozmową daje najlepszy efekt. Już w tak wczesnym wieku bardzo ważne jest, aby słuchać i rozmawiać z dzieckiem. To pozwoli mu czuć się ważnym i docenionym, jednak nie warto mylić tego, z pozwalaniem dziecku na wszystko. Rozsądne stawianie granic i tłumaczenie skutków czynów pozwoli uniknąć manipulowanie dzieckiem przez rodziców. Co prawda okres „buntu dwulatka” jest przejściowy, ale błędy wychowawcze w tym okresie będą skutkowały na to jak nasze dziecko będzie się zachowywało w przyszłości. W przypadku skrajnych emocji dziecka, takich jak wpadanie w szał, warto ignorować jego negatywne zachowanie. Często po chwili dziecko się uspokoi

Więcej o objawach, jak radzić sobie z buntem dwulatka przeczytacie na http://123madrzyrodzice.pl/. Na portalu sporo porad odnośnie wychowywania dzieci, ale także zdrowie, edukacja, podróże czy sklep z ubrankami dla najmłodszych.